Afscheid van Ed – Ave Maria

Afgelopen woensdag zijn Frans en ik naar de begrafenis van Ed geweest. De kerk zat zo vol dat er heel wat mensen moesten rechtstaan, waaronder wij, maar dat vonden we niet erg. Het was een erg mooie dienst – Ed was erg aanwezig, in muziek, gedicht en teksten. Het mooiste, maar ook moeilijkste vond ik het moment waarop Rob (de broer van Ed) Hees en Zacht zong.

Ook erg mooi was het Ave Maria van Cacinni, een stuk dat Ed zelf erg mooi vond.

Op momenten als deze, tegen 23u, mis ik Ed het meest. Geen virtueel maatje meer om tegen te praten. Geen wijze woorden of gefilosofeer meer, geen anekdotes, foto’s, bedenkingen, overwegingen, muziektips. Geen toekomstplannen.

Geen edKG meer in het ledenlijstje op de verhalensite. En toch blijf ik er naar zoeken.

Er was nog zoveel om te delen, te vragen, te overpeinzen. Maar ik onthoud wat ik van Ed geleerd heb in die te korte tijd: leef nu, in het moment. Want misschien is er geen morgen meer.

Nip

Ed Klein Goldewijk

Ed Klein Goldewijk

22-7-1964  – 27-11-2008

Zo blij je gekend te hebben, zo moeilijk nu al afscheid te moeten nemen.

Missen kan ook mooi zijn, zei ik je nog. Maar daar ben ik niet zo zeker meer van.

Van veraf bekeken, van dichtbij geraakt.

Ja.

Den Dam Davert…

…was een daverend succes! Héél véél volk, sfeer, lekker eten, goede muziek… We hebben hard gewerkt, maar het was gezellig.

Vandaag trekken we dus richting Zuiderzinnen, en het weer belooft ook al goed nieuws, dus ik denk dat volk en sfeer ook vandaag niet zullen ontbreken.

Nip

Ditjes

Gisteren weer naar de academie, en het moet gezegd: ik vind het geweldig! Ik vind het helemaal niet erg om op een zaterdag vroeg op te staan om op tijd in de les te zitten, dat wil toch wel wat zeggen, niet? En zelfs bij Frans was er geen ochtendhumeur te bespeuren. Ik maak zelfs opdrachten thuis, en verzin opdrachten voor mezelf. Frans mocht gisteren effectief schilderen (nog steeds flessen, maar goed), en het gaat hem goed af. Ik ben benieuwd naar onze evolutie na een paar maanden les. Ik kijk ondertussen uit naar onze eerste les modeltekenen, dat lijkt me heel boeiend. Enfin, we amuseren ons.

Nog een weekje wandelen met Jules voor de boeg. Vanmorgen slechts één hond gezien (en een stuk of 6 hardlopers) in het park, en Jules vond hem hoegenaamd niet interessant. Waarschijnlijk ben ik één van de weinigen die zich op zondagochtend vroeg het bed kan uitslepen om met de hond te gaan wandelen. Ik probeer nog altijd te bepalen welk tijdstip ideaal is op een weekdag, maar de experimenten hebben dat nog niet uitgewezen. Gewoon hopen dat we het volhouden tot zondag zonder dat Jules een andere hond bij de dierenarts doet belanden…

Oja, “Queen of all Media” Perez Hilton heeft onze Milow opgevist. Het clipje van Milow die een cover zingt van Justin Timberlake’s Ayo (Technology) staat al een tijdje op mijn blog (op de muziekpagina), maar nu bestaat er dus ook een officiële video voor. Te bekijken bij Perez, dus – die het trouwens beter vindt dan het origineel. Kijk eens aan. Maar eigenlijk hou ik onze artiesten liever voor ons, zonder de plastic roze toestanden en massaverering van Hilton en co. Laat Milow maar met zijn twee voeten stevig op de Belgische bodem staan.

Nip