Afscheid van Ed – Ave Maria

Afgelopen woensdag zijn Frans en ik naar de begrafenis van Ed geweest. De kerk zat zo vol dat er heel wat mensen moesten rechtstaan, waaronder wij, maar dat vonden we niet erg. Het was een erg mooie dienst – Ed was erg aanwezig, in muziek, gedicht en teksten. Het mooiste, maar ook moeilijkste vond ik het moment waarop Rob (de broer van Ed) Hees en Zacht zong.

Ook erg mooi was het Ave Maria van Cacinni, een stuk dat Ed zelf erg mooi vond.

Op momenten als deze, tegen 23u, mis ik Ed het meest. Geen virtueel maatje meer om tegen te praten. Geen wijze woorden of gefilosofeer meer, geen anekdotes, foto’s, bedenkingen, overwegingen, muziektips. Geen toekomstplannen.

Geen edKG meer in het ledenlijstje op de verhalensite. En toch blijf ik er naar zoeken.

Er was nog zoveel om te delen, te vragen, te overpeinzen. Maar ik onthoud wat ik van Ed geleerd heb in die te korte tijd: leef nu, in het moment. Want misschien is er geen morgen meer.

Nip