Nog ‘ns vrij gezellig

Vandaag (zondag) was vooral een kwestie van bijkomen van vrijgezellenfeesten. Zaterdag was het dus Kurt zijn beurt, en hoewel Els bij mij was, kon ik niet slapen. Ik bleef wakker tot Frans en Yoeri terug thuis waren (dat was rond half 5) en daarna kon ik ook niet echt inslapen. Maar ze hebben het leuk gehad.

Op de blog van Frans kan je alvast wat foto’s zien, en later volgt er nog een schriftelijk verslag, heb ik mij laten vertellen.

Ik heb gisteren dan met Els de film Sweeney Todd gezien (eindelijk). We vonden het een hele goed film, maar toch even wennen (een zingende Allan Rickman!).

Morgen gaat Els naar huis, en dan is het echt aftellen en last-minute voorbereidingen afwerken. Woensdag gaan we nog even met Britt en Yoeri naar de film: Frans en Britt gaan hun liefde voor ABBA botvieren met ‘Mama Mia’ en Yoeri en ik laten de kinderen in ons los met ‘Wall-E’.

Nog 6 keer slapen…

Liefs

Nip

Vrij gezellig

Met een beetje vertraging: het verslag van de vrijgezellenavond!

Gisteren was het dus mijn vrijgezellenavond! Rond een uur of vijf kwam een delegatie mij ophalen. Ik kreeg een soort ketting aan waar twee badeendjes aanhingen (een bruid en een bruidegom) en een aantal envelopjes met nummertjes. Ook kreeg ik een grote dobbelsteen.

We trokken naar de stad, waar ik moest dobbelen om een café te kiezen. Alle aanwezigen linkten een nummer aan een café. Het werd de muze. Dan moest ik dobbelen voor een drankje. Eerst werd het aarbeienmix (de keuze van Marie) en daarna Vodka (of is het Wodka?) (Hannah). Dat was wat minder, want dat vond bijna niemand echt lekker (sorry, Hannah!). Ondertussen moest ik dobbelen en het envelopje openmaken dat erbij pastte.

Daar zat een vraag in van één van de meisjes die ik moest beantwoorden. De eerste vraag/opdracht was van Lilith: schrijf een liefdesgedichtje voor Kurt (Frans dus), bel hem op en draag het voor. Als de vraag/opdracht juist was beantwoord/uitgevoerd kreeg ik een puzzelstukje. Ik zag een stukje arm…hmm.

Daarna trokken we richting restaurant Wok en Tandoor, waar we a volonté mochten wokken en Indische gerechten mochten eten. Het was erg lekker en gezellig. Een paar vragen verder zag ik al een arm, een hand en een stukje been…

Toen kwam de vraag van Joke: wat heeft Kurt ooit gedaan om niet te moeten gaan werken? Die had ik fout (ik gokte op ‘5 pakjes sigaretten achter elkaar opgerookt’ omdat dat het enige was dat me bekend voorkwam, maar dat was om onder de legerdienst uit te geraken; hij heeft blijkbaar ooit bijna zijn pols verbrijzeld met een rol aluminiumfolie – de verdikking zie je nog). Toen moest Joke iets verzinnen dat ik moest doen om toch mijn puzzelstukje te verdienen. Dat werd een tequilashot (compleet met zout en citroen). Normaal zijn dat zo van die kleine glaasjes, maar in de Wok en Tandoor krijg je dus direct een dubbele dosis. Ik heb het dus in twee keer leeggedronken (het moest eigenlijk ad fundum, maar kom).

Toen alle vragen beantwoord waren, lag er dus een grote foto van Kurt op tafel. Met als enige bedekking een vlindertje. Ik vraag me nog altijd af hoe Britt hem zo ver heeft gekregen. 🙂

Een deel van de groep vertrok dan richting huis, en de achterblijvers trokken nog naar de Dageraadplaats (onderweg kwamen we trouwens Kurt en Yoeri tegen – die waren naar de film geweest), waar we een heerlijke Mojito voorgeschoteld kregen (meer info daarover volgt op het kooklabo). De mannen gingen ergens biljarten, en wij trokken een reeks bizarre foto’s…

Rond half 4 (gok ik) lagen we in ons bed. Marie en Els bleven bij ons logeren, Yoeri speelde Bob voor Britt, dus die gingen nog richting Bergen op Zoom. En ondertussen is het haar beurt om te Boppen, want Yoeri is op stap met Kurt op zijn vrijgezellenavond…

Bedankt Britt, voor de organisatie!

En bedankt, Niniane, Els, Marie, Joke, Silvie, Hannah, Lilith en An, dat jullie er bij waren en er een leuke avond van gemaakt hebben!

Fashion Rox @ New Look

Gisteren waren Britt en ik dus op het Fashion Rox Event in de New Look. Eergisteren kwam ik er door te googelen achter dat Fashion Rox dus een tv-programma is van TMF. Daaruit concludeerde ik dat er waarschijnlijk een hoop camera’s zouden zijn, bovenop de troepen aanwezige fashionista’s.

De zenuwen voor dat event werden gelukkig teniet gedaan door het feit dat ik eerst mijn trouwjurk moest gaan ophalen. Nog eens gepast (zit nog steeds als gegoten) en ik mocht hem meenemen!

Daarna dus richting Meir. Mijn fashionistagehalte lag ver onder nul, ik had een gewone blauwe jeans met zwarte top en laarzen aan. Geen make-up en haar in een staartje. Ik was dus gewoon mezelf. 🙂 Britt had nog een tweede trendy jeans bij en een tweede paar ballerina’s, maar uiteindelijk bleef zij ook bij ‘gewone jeans’ en gemakkelijke sandaaltjes. Toen we aankwamen stonden er behalve een grote groep meisjes ook cameramannen, fotografen en journalistes. Er lage een roze loper uit en we kregen felroze polsbandjes. Rond ons liep de meerderheid van de dames in de laatste mode rond, inclusief hoge hakken. Ik heb niet veel jeansbroeken gezien, wel veel rokken en jurkjes. Ik heb me ook nergens zo slecht op mijn plaats gevoeld.

Maar we besloten ons te amuseren. Eenmaal binnen doken we met gekregen cola light en kledingbon (we kregen een bon van 70 euro) de kelder in. In de daar gelegen schoenenafdeling was het nog lekker rustig. Ik had mij voorgenomen alle camera’s en fotografen te vermijden, maar dat is moeilijk als je net je voet in een schoen aan het wringen bent. En die cameraman zoomt natuurlijk in op die lelijke scheve tenen van mij. Ik zei nog tegen hem dat hij dat niet moest doen, maar ja… Dus nu is het hopen dat de close-up van mijn blote voeten gesneuveld is op de montagetafel. De schoenen die ik aan het passen was, heb ik trouwens wel meegenomen.

Daarna heb ik microfoons, camera’s en fotografen gemeden als de pest. Terwijl Britt haar haar liet opsteken, werd ik aangeklampt door een dame voor een paar vraagjes. Ik zag geen camera, dus had ik geen bezwaar. Ze vroeg mij eerst of ik wist wie de sponsor van dit event was. Dankzij de google-sessie kon ik triomfantelijk aantwoorden (Tampax!). Daarna vroeg ze of ik wist dat dit voor een TMF-programma was en wat ik ervan vond. Mja, ik kan op zo’n moment niet gewoon zeggen dat ik het helemaal geweldig vind als het niet zo is, dus zei ik dat het leuk was, maar toch niet echt mijn ding. Ondertussen was Britt veranderd in een promqueen (qua kapsel dan toch) en zei ze: “Nu is het jouw beurt, hé”. Voor ik het wist zat ik in de kapperstoel en mompelde de kapster wat zeurderig dat mijn haar maar op één lengte geknipt was. Maar 4 elastiekjes en 27 haarspeldjes later zag ik eruit als het perfecte voorbeeld van hoe ik er niet wil uitzien op 16 augustus:

Ondertussen was ik Britt kwijtgeraakt, en een kleine zoektocht later krijg ik telefoon: Britt was tegen een franstalige styliste aangebotst, en stond in een pashokje, terwijl de styliste de ene outfit na de andere binnengooide. Toen ik arriveerde, kwam ze net aanzetten met een stuk of vier paar killerheels. Het genre ‘hier kan je iemand de hersens mee inslaan’. Ontelbare pasbeurten later, liet de styliste Britt met rust en was de laatste een paar stilleto’s (onder andere) rijker.

Na nog wat rondwandelen nog een grijs vestje voor mij gevonden (ik hou nu eenmaal van basics) en even overwogen ons op te laten maken. Maar de wachtrij was lang, en het was ondertussen 21u. Een paar uur later moet je alles weer van je gezicht boenen, dus wat heb je daar dan aan? Bovendien moest Britt nog helemaal naar Bergen op Zoom rijden, dus we besloten te vertrekken.

Ondertussen kun je op de site van Fashion Rox al foto’s bekijken. Ik heb ze bekeken, en ik sta er nergens op (hoera!), dus je hoeft niet te zoeken… Het programma (waar je dus misschien een close-up van mijn tenen kunt opvangen) wordt in totaal vier keer uitgezonden. De data vind je ook op de site, moest je interesse hebben – ik raad het niet aan. Naar het schijnt stond het ook in de krant, maar dat heb ik nog niet gezien.

Verder was het vandaag de laatste werkdag van Frans! Vanaf nu kunnen we ons heelder dagen samen bezighouden met het aftellen naar de trouwdag. We hadden net een afspraak met de fotograaf, en dat komt helemaal in orde!

Alweer een stapje dichterbij…

Nip

PS.: wij zijn een muzieklijst aan het samenstellen. Alle tips zijn welkom, dus laat ons in een reactie weten wat jullie favoriete dans- en feestliedjes zijn, zodat we er een leuk feest van kunnen maken…

Bruidsjurken en Fashionista’s

Dé dag, 16 augustus, komt met rasse schreden dichterbij. Ondertussen verkeer ik – om mijn zenuwen te baas te blijven – in een soort van ontkenningsfase. Ik mag er niet te lang bij stilstaan dat het al zo dichtbij is. Want dan gieren de zenuwen door mijn lijf. Morgen moet ik trouwens mijn jurk gaan halen. Dan mag ik hem dus nog eens aan (en maar hopen dat ie plots niet te strak zit…). Er moeten nog een boel kleine dingetjes geregeld worden, en zoveel tijd hebben we niet meer. Maar het komt allemaal wel goed…

Het feesten is dus nog niet afgelopen, want vóór het Grote Feest, hebben we ook nog een vrijgezellenfeest tegoed. Ik vraag me af wat dat gaat worden. U krijgt natuurlijk het verslag als eerste hier te lezen. 🙂

De laatste weken draait bijna alles rond die trouwdag. Pas daarna kunnen we ons weer toeleggen op andere dingen. Heel vreemd, dat gevoel. Alsof er geen plaats meer is in je hoofd. Als mensen me vragen hoe het gaat, begin ik over de trouwvoorbereidingen. De vakantie die we gepland hebben na de trouw, zal nodig zijn. Even ons hoofd leegmaken.

Ondertussen heeft Britt voor een geweldige zenuwbliksemafleider gezorgd: ze heeft een prijs gewonnen. Een duoticket voor het Fashion Rox Event. Dat is morgenavond met als locatie de winkel New Look op de Meir. Mode, visagisten en kappers. En wij, dus. In mijn geval een niet zo voor de hand liggende combi, maar we lachen graag, dus we gaan er naartoe. Alleen is de grote vraag: wat trek je aan naar zo’n fashionista-habitat als je zelf geen fashionista bent? Ik heb geen torenhoge hakken (kan en mag ik niet op lopen met die scheve tenen van me), dure zonnebrillen of tassen van een bekend merk. Nu ik erover nadenk, ik heb een tasje van New Look. Kan niet slecht zijn. Enfin, donderdag krijgt u een verslag van mijn fashion-avondje…

Nina

Zeeland & Sauna

Het was weer gezellig in Zeeland, as usual. Het was – ook as usual – een beestenboel. Behalve de permanente viervoeters Tommy, Floortje en Luna, was ook Niño (de halve Chihuahua van mijn neef Luc en zijn vriendin Annelies) van de partij. Het was de eerste keer dat Niño en ik elkaar zagen, en dat ging gepaard met een uur lang gekef. Uiteindelijk kwam hij op schoot zitten, zoals het een brave schoothond betaamd.

Niño, de halve Chihuahua

Floortje, ruwharige Jack Russel Terriër

Tommy, inmiddels stokoude, blinde en dove Jack Russel

Luna, de laarzenverslindende Friese Stabij

Els heeft ondertussen haar rijbewijs en dat heeft als gevolg dat wij niet meer moeten onderhandelen met tante Poppy over ‘brengen en ophalen’. Het is trouwens best leuk om tegen 50 km per uur door de Zeeuwse polder te bollen en ondertussen luid mee te zingen met nog luidere muziek (uiteraard met vette beat). Menig fietser heeft ons nagestaard, kan ik u verzekeren.

Verder was ik daar in Zeeland om naar de kapper te gaan. De punten moesten eraf en een nieuw kleurtje erop. Heel veel verschil is er niet. Het is ietsje donkerder en minder rood dan ervoor, en er is een goede 5 cm af. Ik ben tecreden. Misschien dat er na de trouw weer iets funky mee gebeurt, dat zien we dan wel.

Nip voor de kapper

Nip na de kapper (en na het uitwoelen van de gigantische hoeveelheid haarmousse)

In de tuin ten huize Els & Poppy werd hard gewerkt. Het project is om het oude ‘tuinhuisje’ af te breken en er een nieuw te zetten. Maar eerst moest er allerlei groen verhakseld worden. Luc had dan wel oorbeschermers op, maar geen bril, en eindigde die dag dus met een gezwollen oog. Niet dat het hem kon deren, de volgende ochtend stond hij er weer (zonder bril).

Ik ben dan woensdagavond met de trein terug naar Antwerpen gekomen, en mama blijft daar tot zondag.

Vandaag zijn we naar de sauna getrokken. Natuurlijk weer hopeloos verkeerd gereden op de heenweg, we slagen er maar niet in dat te onthouden. Tegen dat we er aankwamen, was de stress zo opgelopen dat die relaxatie meer dan welkom was. Het was gelukkig een heel ontspannende dag. Lekker rustig, mooi zonnig weer en heerlijk genieten van bubbelbaden, sauna’s, turks stoombad, dompelbaden en buitenzwembad…

We kunnen er weer even tegen.

Nip

Tandarts of Jedi?

De tijden zijn blijkbaar definitief veranderd in het tandartsenlandshap. Er moest een oude vulling verwijderd worden en dus een nieuwe erin (er zaten blijkbaar bacterieën onder die vulling, ik heb de foto gezien –> een big black hole). Dus ik begon mij al druk te maken rond verdoving (ik heb een hekel aan spuitjes, call me a sissy) en boren. Zegt mijnheer de tandarts ‘Ah, maar een laser heb je nog niet gehad, hé!’. Excuseer, een laser? Dan denk ik dus aan dingen als Star Wars enzo… Het vervelende aan zo’n boor is a) dat het er eng uitziet, en b) dat het zo’n hels ‘iiiiiiii’ geluid maakt. Die laser is een stomp stiftje, en het knettert een beetje. Geen idee hoe het werkt, maar het werkt! En die verdoving ging ook al via een gek apparaatje, dat in de verste verte nog niet leek op een ordinaire spuit. Conclusie: ik hou van de nieuwe tandarts.

Verder zijn we gisteren met de mama’s naar de feestzaal gaan kijken. De vorige keer was er een dansles bezig, en konden we dus niet echt goed rondkijken, maar deze keer was de zaal leeg, de lichten gedimd en de sfeer gezellig. Komt helemaal goed met die zaal. De receptie is nu ook helemaal geregeld. We gaan er nog geraken.

Nip

Lang geleden

Ja, het is veel te lang geleden dat ik hier nog wat postte. Oplettende lezers zagen misschien wel dat ik de muziekpagina heb bijgewerkt, maar meer heb ik de afgelopen week hier niet gedaan.

Het waren drukke dagen, en dan heb ik niet altijd zin om hier wat te plaatsen. Misschien ben ik geen goede blogger. In ieder geval, we hebben weer veel gedaan de laatste week. Zorgen dat het in de bib schoon genoeg was voor de terugkomst van de echte kuisvrouw, onze nieuwe auto wat ingereden, naar de tandarts geweest (Frans dan, ik ben dinsdag weer aan de beurt), verzekeringsdingen geregeld, hier en daar nog wat afspraken gemaakt, trouwschoenen voor Frans gaan halen, enzovoort.

Er zijn een hoop bevestigingen binnengekomen, maar er zijn nog behoorlijk wat mensen die blij mogen zijn dat deadlines niet écht dodelijk zijn…dus ik zal ook nog wat moeten gaan rondbellen.

We wilden nog naar de sauna, om wat te ontsressen, maar we hebben er gewoon geen tijd voor.

Nuja, dat komt wel weer.

Nip